۱۳۹۰ آبان ۹, دوشنبه


لذتی که در اعدام هست در عفو عمراً نیست!



این نظام که از این قدم‌های موفق هرروز و هرشب چه علنی وچه در خفا زیاد برداشته ومسلماً آخری‌اش هم نخواهد بود و تا جمهوری اسلامی هست از این قدم‌های موفق هم خواهد بود و چونکه اعدام کردن موجب سلامت و سازندگی جامعه می‌شود ما پیشنهاد می‌کنیم تا از این به بعد بجای وازه نادرست وزیر دادگستری بگویند: وزیر سلامت وسازندگی جامعه!
این کشورهای غربی که اصلا نمی‌دانند اعدام خصوصاٌ از نوع «در ملاء عام» چطور باعث سلامت و سازندگی جامعه می‌شود و طبیعتاً مردم غرب هم از تماشای چنین مراسمی محرومند ونمی‌دانند که اعدام در ملاء عام چه کیفی دارد و خوب ,برای همین است که علاقه‌ای هم به جرم وجنایت از خودشان  نشان نمی‌دهند و روز به روز هم دارند پسرفت می‌کنند و اما ما که صبح کله سحر روزمان را با اعدام در ملاء عام شروع می‌کنیم ومردم غیور و همیشه در صحنه ما همین‌که خبر می‌شوند که فردا یک جایی می‌خواهند مراسم اعدام برگزار کنند شب خوابشان نمیبرد و همان‌هایی که برای کارهای مهمشان خوابشان می‌افتاد، مثل برق از خواب بلند م‌یشوند تا مبادا این مراسم عبادی سیاسی را از دست بدهند، اصلا  خود همین زندانی‌ها که بیشترشان اعدامی هستند در وصیت‌نامه، خودشان در خواست می‌کنند که در ملاء عام اعدام شوند و دلشان می‌خواهد مردم بیشتری تماشایشان بیایند. همین خودش باعث می‌شود که مردم به طور چشمگیری به جرم و جنایت بیشتر علاقه نشان دهند، نمونه‌اش یک پسر بچه نیم وجبی می‌رود با یک چاقو قویترین مرد جهان را ناکار می‌کند، که در هیچکدام از رژیم‌های گذشته چنین اتفاقی نیفتاده و تجاوزها هم که قبلا تکی یا احیاناُ زوجی بود به گروهی و دسته جمعی ترقی کرده و اینها فقط و فقط آرزویشان همین است که روزی در ملاء عام اعدام بشوند، اینها از برکات جمهوری اسلامی است که این دشمنان قسم خورده چشم دیدنش را ندارند و مخالفت می‌کنند و اینها همه نشان می‌دهد که  کارمان درست است...
البته ما همه اینها را همینجوری و الکی بدست نیاورده‌ایم سالها و قرن‌هاست که داریم فرهنگ‌سازی می‌کنیم مثلاُ همین قمه‌زنی ویا  تعزیه‌خوانی را ببینید تعزیه که مثل سریال‌های تلویزیون خودمان نیست که  توی یک آپارتمان مجلل و با اثاثیه مدرن و از اول تا اخرش قصه عشق و عاشقی ولاس خشکه زدن‌ها و خواستگاری و عروسی باشد، تعزیه روی یک زمین لخت و پتی و همه‌اش قصه نیزه و شمشیر و سنان و سر بریده و گلوی خونین و نمی‌دانم دست بریده و کشت وکشتار و تکرار مکرر صحنه‌های قتل است در واقع صحنه اعدام امام حسین و یارانش توسط یزید، مردم هم روز عاشورا تا ظهر امام حسین و یارانش را نکشند و پلوشان را هم نخورند ول کن نیستند و خانه‌شان برو نیستند و این ریشه در فرهنگ غنی اسلامی ما دارد و خود به‌خود موجب سلامت و سازندگی جامعه است، چون غربی‌ها از این‌ها را ندارند و ما داریم  اینها معنی‌اش این است که کار ما درست استالبته به گفته آغا امام امت خیلی کارش درست‌تر بود.
.............................................................


هیچ نظری موجود نیست: